உங்கள் கவிதைகளில் உள்ள மென்மையை நன்றாக உணர முடிகின்றது. எந்தக் கவிதைகளிலும் ஆத்திரம் கோபம் எதுவுமில்லை. சலிப்பும் லேசான அங்கலாய்ப்பும் தான் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக காணக்கிடைக்கின்றன. எல்லாமே மெல்லியல்தான். இத்தனை நாள் எங்கே இருந்தீர்கள் கவிஞரே? அன்புடன் பரந்தாமன்.
அருமையான கவிதை சார். பசி உணர்வு என்பது நம்மை சுற்றியுள்ள எல்லா உயிர்களுக்கும் பொது என்பதையும், அவற்றை போக்க முயற்றிப்பது நமது தார்மீக கடமை என்பதையும் இக்கவிதை நினைவூட்டுகிறது. எளிமையான கவிதை மூலம் பாரதியின் ஆழமான கருத்தை நினைவூட்டியதற்கு நன்றி!
நன்று.
ReplyDeleteஉங்கள் கவிதைகளில் உள்ள மென்மையை நன்றாக உணர முடிகின்றது. எந்தக் கவிதைகளிலும் ஆத்திரம் கோபம் எதுவுமில்லை. சலிப்பும் லேசான அங்கலாய்ப்பும் தான் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக காணக்கிடைக்கின்றன. எல்லாமே மெல்லியல்தான். இத்தனை நாள் எங்கே இருந்தீர்கள் கவிஞரே? அன்புடன் பரந்தாமன்.
ReplyDeleteகவிதை அருமை.
ReplyDeleteபாராட்டுகள்.
Tender feelings.
ReplyDeleteகவிதை அருமை.
ReplyDeleteகவிதை அருமை.
ReplyDeleteThat was a
ReplyDeletevery cute one Mama.
U write so casually
about things
happening around and
it ends up good.
Hats off.
Superb
ReplyDeleteGood one.
ReplyDeleteகவிதை அருமை.
ReplyDeleteஅருமை...அருமை..!
ReplyDeleteகவிதை அருமை.
ReplyDeleteஅருமையான பதிவு.
ReplyDeleteஅருமையான கவிதை சார். பசி உணர்வு என்பது நம்மை சுற்றியுள்ள எல்லா உயிர்களுக்கும் பொது என்பதையும், அவற்றை போக்க முயற்றிப்பது நமது தார்மீக கடமை என்பதையும் இக்கவிதை நினைவூட்டுகிறது. எளிமையான கவிதை மூலம் பாரதியின் ஆழமான கருத்தை நினைவூட்டியதற்கு நன்றி!
ReplyDeleteமிக அ௫மை அண்ணா.
ReplyDeleteகவிதை மனதை தொட்டது.
ReplyDeleteகாக்கை, குருவி
ReplyDeleteஎங்கள் சாதி
எனப் பாடிய
முண்டாசுக் கவிஞனை
கவிதை நினைவு படுத்துகிறது.