“மரத்தில் தாவி தாவி
செல்லும் அணில்...
அணில் கால் பட்டு
கிளையிலிருந்து
விடுபட்டது பழுத்த இலை...
பழுத்த இலை மெல்ல
காற்றில் மிதந்து மிதந்து
தனது இறுதி பயணத்தின்
முடிவில் தொட்டது மண்ணை...
மண்ணில் விழும் இலையை
பாவ உணர்ச்சியோடு
நானும்...
குற்ற உணர்ச்சியோடு
அணிலும்...
பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம்..!”
மெல்லிய உணர்வலை எழுப்பும் வரிகள் தோழர்!
ReplyDeleteதேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கவிதைகளைப் படிக்கும் வாய்ப்பு தரும் உங்களுக்கு நன்றிகள் பல்!
very nice words last para is heart touching
ReplyDeleteNice.
ReplyDeleteஅருமை
ReplyDeleteஅருமை.
ReplyDeleteSoft and soothing!!
ReplyDelete👌👌💐💐🙏🏻🙏🏻
ReplyDelete👌
ReplyDelete💐👍
ReplyDeleteகவிதை மிக அருமை.
ReplyDeleteஅற்புதம் அண்ணா 🙏 இனிய காலை வணக்கங்கள் அண்ணா 🎉🙏
ReplyDelete👌👌
ReplyDelete👏🌹
ReplyDeleteபழுத்த இலை
மண்ணை அடைய,
இயற்கையின் கருவியே
அணில்,
அதற்கு நீங்கள் சாட்சி.
🤩
மிக அருமை.
ReplyDelete🙏
ReplyDeleteமேம்பட்ட பார்வை
ReplyDelete😌😌
ReplyDelete